En sevdiğim sözlerden biri de budur. ;Ya ilk kim söylediyse bunu öpecem ! bu durum benim ilgimi çok çekmekte... sizin de çeksin !
Küçükken hepimiz " doktor olcam len " demiştir veya buna benzer birşey... Aslında o anki hayalimiz bu değildir. Olamazda zaten... "Eve gideyimde ateri ( veya atari ) oynayımdır" en fazla...yaş büyüdükçe hayaller büyür bunu unutmamak lazım. Aynı zamanda mevkide ayrı bir olay....
Önce oyuncak araba istersin alırsın sıkılırsın. Sonra büyürsün gerçek araba istersin yine sıkılırsın. Gemi - ucak diye gider imkan verildikçe... Ama önceleri o küçük oyuncak arabanın seni mutlu edeceğini düşünüyordun ?
Beni ne mutlu eder ?
Aslında herkesin kendine bunu sormasını isterdim. Mutlu eden nedir ? sürekli midir ? yok yok yok...Boşuna uğraşmayın insansanız... evet insansanız dedim çünkü insan kadar doyumsuz bir varlık olamaz. Hiç hayvanların hayallerini büyüttüğünü gördünüz mü ? bir aslanın " ulan geyik yakalaya yakalaya sıkıldım... artık fillere dalayım " dediğini...hem doyumsuz hem nankörüz... inkar eden olduğunu sanmıyorum..
Sizi mutlu edeni sayın bana desem hepiniz gelip geçici seyleri sayacaksınız...yani sıkılana kadar mutlu olduğunuz şeyleri...ama sizi ne yaralar desem ohoo saydırırsınız...evlat acısı falan filan... demek ki burda esas yargı şu " mutluluk diye birşey yoktur " evet evet garip bir yaklaşım... hatta abartırsam " tek gerçek hüzündür mutluluk hüznün bize merhamet ettiği kısımdır " evet bu güzel oldu lan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder